Slapen onder de sterrenhemel

Namaste!

Na Udaipur vertrokken we op 4 maart naar Jodhpur.En wat de Lonely Planet al schreef: 'Today Jodhpur is crowded en dirty' klopt. Het liefst loop ik de hele dag met oordopjes tegen de herrie, mondkapje tegen de uitlaatgassen, oogkleppen voor alle irritante verkopers en een megafoon om met Wieneke te kunnen praten. Maar Jodhpur heeft wel een heel mooi fort en monument. Heel sprookjesachtig. Toen we daar rondliepen was er een schoolklas en ze zijn echt niet verlegen om foto's van ons te maken, dus wij dachten wat zij doen kunnen wij ook. Daar hebben we een paar grappige foto's van.
We verbleven in een leuk hotel, gerund door een gezin, waardoor het heel huislijk voelde. We hebben daar een engels stel ontmoet, met wie we af en toe optrokken.

7 maart vertrokken we naar Jaisalmer. In de bus een aardige Duitser ontmoet, met wie we de meeste dagen in Jaisalmer door hebben gebracht. Jaisalmer is een dorpje in een fort uit 1056. Van buiten ziet het er uit als een enorm zandkasteel en van binnen waan je je in een alladin omgeving. Heel mooi.

En toen was het Holi. Een landelijk Hindu festival, waarbij iedereen elkaar onder gooit met gekleurd poeder. De stad was een grote chaos en ook wij waren niet meer te herkennen. Super grappig. (foto's komen nog) Gelukkig waren we er op voorbereid, met oude kleren, want die konden we weg gooien. We zijn de drukte even ontvlucht en hebben gezellig met een groep Indiase studenten zitten kletsen bij een meer.

We zijn nu al langer in Jaisalmer dan gepland, dat komt door Holi waarop alles dicht was en doordat we niet als twee meisjes alleen een kamelentrip wilden doen, dus duurde het plannen ervan wat langer.

Gister zijn we dan eindelijk op kamelentrip gegaan. We waren met een groep met 2 amerikaanse meisjes, een australische man, 3 duitsers en een Indier die we de avond er voor al ontmoet hadden. Hij was op vakantie in eigen land en ging het hele stuk lopen. Wat een gek!
We hadden een gids, onze camelman. Een ielig mannetje in een blauw gewaad, met daaronder dunne blote beentjes, in nette leren mannenschoenen. En zelfs hier komt de technologie, want ook hij had een mobiel. Hij leeft natuurlijk ook in 2012, maar bij zo iemand staat dat toch gek. We gingen eerst langs dorpjes, bestaande uit een paar huisjes en op het heetst van de dag zijn we gestopt in de schaduw. We kregen daar chai (indiase thee) incl. zand en ze maakten een lunch (ook incl zand, alles eigenlijk). Daarna gingen we verder naar de zandduinen, waar we ons avondkamp gingen maken. Het rijden op een kameel vond ik eigenlijk best leuk. Heel ontspannend, de stilte van de woestijn, het gewieg op het beest en het geluid van de belletjes om zijn nek. Mijn kameel leek wel op mij. Hij was de sloomste van allemaal en stopte bij elke boom voor een snack ;) De beesten werden gelukkig wel goed behandeld. Bij ons lunch en avond kamp mochten ze vrij rondlopen en kregen ze eten. Er werd een kampvuur gemaakt en onze camelman ging zingen. Hij had zijn eigen versie op 'I'm a barbiegirl' gemaakt: I'm a camelman, in the bloody sand.' Daarna werd er een bedje voor ons gemaakt en konden we gaan slapen onder de sterrenhemel. En die was zo helder! Echt alle sterren die er mogelijk zijn om te zien zagen we. Na een redelijke nacht werden we gewekt met een kopje chai en ontbijt en gingen we terug op de kameel. Ik vond het heel leuk om meegemaakt te hebben, ook al voelen m'n benen nu als elastiek (ik denk dat ik nu de split wel kan), is m'n kont blauw en zijn al m'n ingewanden door elkaar gehusseld (vooral als ie ging rennen).

Morgen pakken we een bus naar Pushkar. Na zoveel dagen in een plaats heb ik wel weer zin om ergens anders heen te gaan.

Pyar ke saath (veel liefs)
Franka