Hampi

Lieve allemaal,

Weer heel wat meegemaakt, dus t werd weer tijd voor een berichtj(je).
Afgelopen donderdag zijn we (weer met een nachtbus) naar het plaatsje Hampi geweest, hier 200 km vandaan. Om 06.30 stapten we uit de bus, ons een weg banend door de mannetjes die ons in hun rickshaw naar een guesthouse wilden brengen en Wieneke's tas bleek onder de olie/benzine te zitten. Echt super vervelend! Toen we net in een rickshaw zaten, kwam ik er achter dat ik mijn vest in de bus was vergeten. De bus was al vertrokken, dus zette het mannetje van onze rickshaw een race in om de bus te achtervolgen. Echt super grappig! Zo'n rickshaw is natuurlijk snel, want die kan overal tussendoor en zo kregen we dus de bus tot stoppen en mn vest terug.
We vonden een guesthouse, maar onze aankomst was natuurlijk anders dan gepland, want Wieneke moest eerst haar tas gaan schrobben. En alsof dat niet vervelend genoeg was, sprong ineens de kraan uit de muur, waar het water met volle kracht uit spoot! Ik haalde er een jochie bij, die bij t guesthouse hoorde, hij draaide de hoofdkraan uit, zei dat de eigenaar er nu niet was en maakte meteen van de gelegenheid gebruik om ons een kaart van Hampi proberen te verkopen! Een aantal mannen is komen kijken, tot er een op het idee kwam de eigenaar te bellen. Die kwam er aan en regelde een monteur. En tot overmaat van ramp kregen we van de eigenaar ook nog eens de schuld!We hadden volgens hem te hard aan de kraan gedraaid. We hadden hem niet eens aangeraakt! En tot vervelends aan toe kwam dat joch vragen of we een kaart wilden kopen, lekker meelevend..Wat dent ie zelf, Wieneke was al een uur bezig de olie uit haar tas te krijgen, voor zover dat kan, we hadden een water explosie in onze badkamer en we wilden gewoon douchen en slapen, we hadden een bijna slapeloze busrit achter de rug! Uitendelijk was de kraan gemaakt en de tas weer een beetje schoon. We hebben ons opgefrist en zijn toen de omgeving gaan bekijken en deze maakte echt een hoop goed! Super mooie, grote rode rotsen op elkaar gestapeld met ruines van tempels er tussen. We hebben in een rickshaw de meeste tempels bekeken. In dit dorpje lopen ook super veel koeien en geiten (ook baby's, super schattig!) en er is een boom met apen erin De volgende dag hebben we nog het andere gedeelte van het dorp bekeken. Daar waren groener dan groene rijstplantages. Heel mooi plaatje met de rode rotsen op de achtergrond.
En toen moesten we weer in een nachtbus terug. Rond 12 uur kreeg ik ineens overal jeuk.Bleek dat er een soort van grote stofmijten (en dan echt 10x zo groot) zich hadden genesteld in mijn stoel.Ik zat helemaal onder, super vies! We mochten naar een andere plek verplaatsen, maar daar zat Wieneke zelfs met de benen in dr nek. Het bed boven ons was vrij, dus zijn we daar later maar gaan liggen. Daar moesten we natuurlijk weer extra voor betalen. Daar word ik hier echt een beetje moe van. Dat alles om geld draait! Ik vind het moeilijk om hier iemand te vertrouwen, want ze proberen je altijd wel gedl af te troggelen. In de bus komen ze langs voor geld voor je bagage, je komt de bus iet uit, voordat je de chauffeur een fooi hebt gegeven en als je ergens vraagt wat iets kost en je vindt het te duur, dan heb je vaak een mannetje achter je aan die je vraagt wat je er dan wel voor wil betalen. Irritant, maar ja.

Na weer een gebroken nachtr wkamen we weer terug in Goa. We hebben onze was gedaan en wat was die smerig! Het water in de emmer wasbinnen no time zwart. Het was een goede tip van je Linda, om me er op in te stellen dat ik me gewoon 5 weken lang vies zal voelen ;)

Vandaag ben ik even langs het ziekenhuis geweest, want ik had ineens jeukende uitslag. Maakte me niet heel erg druk, maar dacht misschien kunnen ze me zo vertellen wat het is. Ik kon meteen doorlopen naar de dokter, die in een kamer achter een gordijntje een boek zat te lezen. Hij stond niet eens op, bekeek tvan een afstandje, stelde me hooguit drie vragen en zei toen dat ik allergisch ben voor iets in t Indiase voedsel. Heel fijn als ik dat no bijna vier weken moet eten..Hij schreef een recept uit, waaronder twee prikken. Eentje in mn bil! Ik ben gelukkig niet bang voor prikken, maar wil in een lagn als deze wel eerst even zien hoe de naalden eruit zien. Ze kwamen uit een steriele verpakking, dus de zuster mocht me prikken.Ik kreeg ook nog pillen en een lotion mee in een zelf gefabriceerd kranten zakje. Nu maar hopen dat t snel over gaat. Ik weet natuurlijk ook niet wat t precies was, dus kan t zo weer krijgen.

Daarna nog lekker gerelaxed op t strand. Althans, ze komen je constant storen om dingen te verkopen. Vrouwen met volle tassen sarongs op hun hoofd, mannen met stapels boeken, ijsjes of dvd's (?) Maar goed, we hebben ons wel klaar gestoomd voor onze lange reis morgen We gaan met de trein naar Ahmedebad. Bijna 1300km en 20 uur. Maar ik heb wel weer zin om verder te gaan. Richting het noorden, waar we zulke mooie verhalen over hebben gehoord :)

Liefs Franka